Medet

Ne çok resmin asılıydı
Yıkmadan sen duvarları
Gürül gürül gelirdi sesin
Kıstım gitti uzakları

Medet umdum şair sözden
Medet umdum sahir günden
Ve dahası kış ayazından
El kızı el oğlundan
Bıktım yekün gitmelerden
Acısızca nasihat edenlerden

Gün de gece gece de gece cani
Aşk suç ve ceza bir örtbas hali
Değil zeki ne akıllı o dahi
İSter haklı olmak hem de mutlu olmak zırdeli

Yaralar açık tüh görmedin mi
Mührün gözde değil kalbinde mi
Bi taş koydun sahi söze
İKi gözüm iki çeşme