Gecenin Kemanı

Bu gece senin için
Çocuk gibi ağladım
Ezikliğine senin,
Senin mutsuzluğuna
Penceresiz, ışıksız ve
Umutsuzluğuna
Dalından koparılmış,
Ezilmiş bir çiçeksin
Mavi gök kadar güzel
Hasret kadar gerçeksin
Dört duvar arasında
Gülmeyi unutmuşsun
Geceleri koynunda
Yalnızlığı uyutmuşsun
Gel de yüreğimizde
Demleyelim sevdayı
Gecenin güneşiyle
Yakalım sigarayı