Visur vatnsenda-rosu

Augun mín og Augun þín
Ó þá fögru steina
Mitt var þitt og þitt var mitt
þú veist hvað ég meina
Langt er síðan sá ég hann
Sannlega fríður var hann
Allt sem prýða má einn mann
mest af lýðum bar hann
þig ég trega manna mest
Mædda af tára flóði
Ó að við hefðum aldrei sést
elsku vinurinn góði