Kusursuz Aþk

Artýk gitme demeyeceðim, zaten iyice hazýrsýn bu sefer.
Herþeyi yanýnda götür; anýlarýmýzý, umutlarýmýzý, sevgimi de al belki lâzým olur.
Tek kelime etmesem diyorum, ama etmeliyim, sana bilmediðin bir þeyden
bahsetmeliyim; kendimden. Evet, onca zaman tanýdýðýný sandýðýn benden.
Hýrçýn yanýmý gördün daha çok, oysa öyle uysal bir çocukmuþum ki.
Neydi beni zaman zaman hoyrat yapan?
Sanýrým, düþünmedin.
Birini ayrý tutsam da renklerin hepsini sevdim, mevsimleri de.
Aslýnda çok þey var sevdiðim,
kavgalar ve savaþlar dýþýnda bir de niye olursa olsun vedalaþma anlarý,
Ýsterdim ki uyumlu halimi yaþasaydýn daima ama bana hep vurgun
saatlerinde geldin, ya da sen vurdun.
Uzaklara bakardým uysal çocukluðumda içimde dolmayan derin boþluðumla,
denizden gelecek bir gemi bekledim durdum,
sonra yýldýzlara baktým yýllarca ve sen sandýðým bir yýldýza.
Kadýnlar, erkekler, çocuklar ve þehirler tanýdým, çoðunu da sevdim.
Aþklarým da oldu, hem de uðruna ölebileceðim aþklar, ama en çok seni sevdim.
Ve þimdi gidiyorsun, evet git içimdeki melek sana dua edecek.
Sanýrým kahrolmayacaðým bu veda sahnesine - senin baban öldü mü?
Bu gidiþ ölümden beter olamaz.
Hangisi doðru bilmiyorum,
Seni uðurlayýp öylece kalmak mý?
Yoksa, benim uyumamý bekleyip gitmen, benim de sensiz sabaha uyanmam mý?
Bence þimdi git, hayýr gitme! Yani git de önce üstümü ört, ben uzanayým þöyle, ýþýðý kapat ve git.
Hayýr hayýr gitme!
Yani git de ýþýðý yak git, ben karanlýktan korkuyorum da!
Hem sensizlik hem karanlýk bu kadarý fazla.
Üstümü de örtme bu þevkat de fazla, ýþýklarýn hepsi açýk olsun.
Ýçim burkuluyor sen nasýl gidersen git.
Dur, burayý iyi dinle; birkez daha söylüyorum ve son kez.
Seni seviyorum.
Sen giderken ben içimden haykýracaðým 'kusursuz bir aþktý bu' diye.
Kusursuz bir aþktý benim sana büyüttüðüm sen ne yaþadýn bilmiyorum...

Yine de tanýdý gönlüm yaþadý
Bir kusursuz aþk büyüttüm sana piþman deðilim

Her akþam vaktinde bu gönül üzülür
Hüzünle dolar seni düþünür
Þimdi çok uzakta kimbilir neredesin
Geri dön ya da dönme ben sendeyim