Ásgarður

einherjar streyma frá iðavelli
enginn gaf líf sitt við leikinn í dag
flétta í dróttkvætt og fornyrðislag
fimlegar vísur um gnipahelli

þurrka af sverðunum bleksvart blóðið
brynjunum kasta í drekkingarhyl
hreinsa og strjúka og hrista svo til
hungraðir allir, svo inn þeim bjóðið

glaumurinn berst yfir gang til okkar
goðin þar sitja og drekka sinn mjöð
yggdrasils skýla þér bolur og blöð
bardagaherir og stórir flokkar

þagnaðu, anginn og þægur vertu
þú ert af ása og konungaætt
fátt er þar úti sem fær okkur hrætt
freyja þín gætir svo hólpinn ertu

ef ég þessu ljóði lyki
líklega við heyrðum köll
horfir hann frá breiðabliki
baldur, yfir okkur öll

valhallar blæs til vindurinn
veinandi hvæs og brestir
heimdallur læsir hingað inn
hér sofa æsir mestir

sofðu nú lengi og sofðu vel
sængin er dýrasti dúkur
geymi þig óðinn og gleymd sé hel
gullsleginn svæfillinn mjúkur
fegurðin, gáfur og þokki þinn
þykja mér feykinæg borgun
vættirnar geymi þig, vinur minn
við sjáumst aftur á morgun