Satine

Stoję na samej krawędzi ziemi
Otchłani dumnie spoglądam w oczy
Zbieram w sobie tyle odwagi
By jeszcze raz zaryzykować i skoczyć

Głęboka zieleń Twych uroczych oczu
Hipnotyzuje, zachęca i kusi
Chcę w nich bez pamięci utonąć
Pewnie ostatni raz dać się skusić
Chcę pocałować swoje odbicie
W zwierciadle Twojej duszy
Chcę dotykać Twoich włosów
Twym zapachem się odurzyć

Rydwan jak kometa mknie
Skuwa lodem w żyłach krew
Wykuci w płomieniach ziemi
Między piekłem i niebem uwięzieni
Pomiędzy słodkim i gorzkim wspomnieniem
Silnym ramieniem daje ukojenie
W jednej sekundzie łza szczęcia spada
W jednej sekundzie rodzi się obawa