Hemingen Og Gygri

Heming tog bogjen på sin bak
Og pilekorgi ved side
So mundi han seg åy fjölle gå
Han visste eit bjönnehie
Hemingen unge kunne på skiom renne

Han rende bå’ bratt og flatt
So lett han på skio flyge
Då blei han var I bergje inn
Bjartan elden lyse
Er inne sat den gamle Gygri
Og kara med naso I elde

Kor vil du av du usseldreng
Som kjerne so seint om kvelde
Er du komen I bergje ut
Å blive her dagane alle
So vil eg reise meg upp I land
Og lata vårt bryllaupe kalle

Gygri seg moy aust munde snu
Soli ho skeib I augo
Då blei ho I flintestein
Standane neri haugo