Nazlý Yar

Kahbe kader
Sen aldýn herþeyimi
Umudum durak yolarda
Kör oldum gittim akþamýnda
Son olsun bu acýmam yalan sevdalara
Tenin deðsin yanar idim
Her gün her kýþ sabahýnda

Kaderse kadar sevmekse sevmek
Hiç inanasý deðil boyun eymek(çekip gitmek)

Ah o nazlý yarin vefasý hiç yoktur
ne arar ne de sorar
umudum yoktur