De Dweile Ien 't Geutegat

Mien main, zo lang aw samen bint
Hew hiel veul overwunnen
'k Weet niet of wij 'tzolfde deuden
Aw nog ies kunden begunnen
Want storm dreef oens wel uut mekaar
Wij dwarrelden dan as bladties
Onzeker zochten wij een weg terug
Langs smalle slingerpadties

Mar op de deure zat een grundel
Veur de veensters ieken blinden
En de dweile ien 't sleutelgat
Die hold de warmte binnen

En in oens eigen riviertie
Zaten dreikolkies en koelen
En aw mekaar niet vastegrepen
Verzeupen wij ien de poelen
En klunk geluud uut aandre huzen
Oens as muziek ien d'oren
Dan graanste oens de twiefel seins
Deur 't harte as een doorn

Met de dweile ien 't geutegat
Dan wordt 't weer warmer binnen

Op de deure haw 'n grundel
Veur de veensters zwaore blinden
En een dweile ien 't sleutelgat
Zo bleef de warmte binnen