Madaliet

O mi dilectissima
Vultu serenissima
Et mente legis sedula
Ut mea refert littera

Que est hec puellula
Dulcis et suavissima
Eius amore caleo
Quod vivere vix valeo

Mandaliet, mandaliet
Min geselle chovmet niet

Tui lucent oculi
Sicut solis radii
Sicut splendor fulguris
Qui lucem donat tenebris

Vellet Deus, vellent di
Quod mente proposui
Ut eius virginea
Reserassem vincula