Voor de Noele

zijn ogen verdwaasd en verstard
een flitsend mes recht door zijn hart
een laffe, felle steek
een moment dat eindeloos leek
in een plas van vuil en bloed
daar werd het donker voorgoed
een leven dat verloren gaat
een mens die alles achterlaat

nee, de Noele is niet meer
stom en zinloos, stom en dom
nee, de noele komt nooit weer
stom en zinloos, waarom ?

een vriend heeft ons verlaten
ik zal nooit nog met hem praten
Noele, jongen, ik voel mij zo leeg
het was zo fijn toen je bij ons verbleef